18-19-20 en 21 juli  Fly-Inn te Tannheim.  ( deel 2)

Na een korte nacht, (Herman heeft vannacht een heel bos omgezaagd) word ik wakker van vreemde geluiden. Het hoort zich aan of een van de andere boy's zijn tent is aan het afbreken.Ik blijf nog even liggen, maar het vele bier/ wijn overwint het. Ik moet toch nodig even naar de frisse lucht. Buiten de tent zie ik dat alle tenten nog staan. Vreemd.   Inmiddels zijn ook de andere wakker. Na een beetje bijkomen , komt Math met de echte wakker-maker: een zeer sterke kop koffie. Na het afbreken en opbergen van alle campeerspullen zijn word het tijd om eens onze brandstof tanks te vullen. Math en Berry rijden met de camper richting dorp. Terug gekomen aan het vliegveld blijkt dat ze ook gezorgd hebben voor een uitgebreid ontbijt. We hebben er eigenlijk geen tijd voor , maar dit kunnen we niet afslaan!

Berry legt uit hoe ze vannacht het veld hebben gevonden

Vier op een rij???                            Lieve en Guido verkennen de route op de kaart.

We zijn nu klaar voor de start van de laatste etappe : Albstadt -Tannheim. Bij een laatste check ondekt Lieven dat zijn nademper los hangt. Een van de ophangpunten heeft het begeven. Met een borgdraad word de demper weer vast gezet en kunnen we alsnog verder. 

Vandaag  neemt Berry plaats op de tweede stoel. Ik geef hem direct nieuwe taken mee. Navigeren met de kaart, foto's maken, en uitkijken naar andere toestellen. Bij de start merken we dat we ondanks een positieve vario, bijna niet klimmen. Het veld loopt aan het eind zeer steil op!

Onderweg merkt Berry op, dat hij veel benzinedamp ruikt. Ik heb de ontluchting van de tanks door het dak naar buiten gestoken, maar door de onderdruk komt de damp weer terug in de cockpit. Omdat de afstand niet ver is zet ik de tanks uit. Na een klein uurtje vliegen bereiken we een zweefvliegveld. we hebben hier afgesproken, om ons te groeperen, en als formatie binnen te vliegen op Tannheim. Zoals altijd is Erik er als eerste. We vliegen al bijna achter elkaar, en hoeven dus geen holdings te draaien. We zetten nu koers richting Tannheim. Na een paar minuten zien we het veld liggen, en komen er nu van alle windrichtingen toestellen aan. Een paar extra ogen zijn nu nodig,  ik houd het verkeer in het circuit in de gaten, en Berry de toestellen er buiten. Erik meld ons aan maar de tower reageert niet. In downwind zien we dat er een heel groot circuit gevlogen word, en dat er nog zeker zes toestellen voor ons zijn. Over de radio krijgen we alleen nog maar de opdracht; na de landing de baan direct naar links vrij te maken.Ik vlieg nu als laatste, en neem een beetje meer afstand tot de anderen. Guido word voordat hij final indraait, voorbij gevlogen door een sportkist. De landingen voor ons gaat voor spoedig . We hebben nu een beetje meer ruimte "voor ons" maar deze word direct ingevuld door een teostel dat wil vertrekken. Mijn wachten word dus afgestraft,  Ik maak Berry er op attent dat het evt een rommelige landing word. Maar alles gaat zeer rustig, en ik zet het toestel nog voor de drempel neer zodat we niet hoeven terug te taxiën. We worden door de vele marschall's naar de plaats verwezen. Na een leuk begroetings gesprek worden we er op gewezen dat er shuttle-autos rijden zodat we niet het hele vliegveld hoeven af te lopen.  Na het inschrijven, lopen we over langs de vele toestellen ( dit jaar een record met 551 kisten!!) hier volgen een paar leuke exemplaren.

Meer foto's zijn te zien op : 

( lees verder deel 3) 

[ Start ] [ Omhoog ] [ 2003 deel 8b ]

Laatst bijgewerkt: 22 oktober 2011